Rzeżączka jest jedną z najbardziej znanych chorób przenoszonych drogą płciową i występuje także pod nazwą gonorrhoea. Rzeżączka wywoływana jest przez bakterie o nazwie dwoinki rzeżączki występujące także pod nazwą gonokoki. Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą płciową. Do oczywistych przyczyn szerzenia się rzeżączki należą duża aktywność seksualna pacjentów, brak korzystania z prezerwatyw. Jednakże rzeżączka charakteryzuje się także dużą zakaźnością - szczególnie u kobiet, bardzo krótkim okresem wylęgania, nierzadko niedostatecznie wczesnym wykrywaniem choroby - szczególnie u kobiet oraz lekceważeniem choroby przez osoby chore. Zakażenie tą bakterią powoduje powstanie miejscowego stanu zapalnego. Infekcja może się rozprzestrzeniać z pierwotnego miejsca zakażenia. Ze względu na swoją charakterystykę najczęściej zainfekowanymi miejscami są: błona śluzowa cewki moczowej, kanał szyjki macicy, błona śluzowa gardła i odbytu oraz spojówki.
Objawy rzeżączki u mężczyzn różnią się objawami choroby u kobiet. U znaczącej części kobiet i nieznacznej ilości mężczyzn rzeżączka może przebiegać bezobjawowo. Według Światowej Organizacji Zdrowia rzeżączka może przebiegać bezobjawowo u blisko 80% kobiet i zaledwie 10% mężczyzn. Bezobjawowy przebieg choroby jest bardzo niebezpieczny, ponieważ osoby chore mogą nieświadomie prowadzić do zakażenia swoich partnerów seksualnych. Co więcej, u osób, u których choroba została wykryta późno, zwiększa się ryzyko wystąpienia różnego rodzaju powikłań.
Najczęstszą formą klinicznego zakażenia rzeżączkowego u mężczyzn jest zapalenie przedniego odcinka cewki moczowej. Okres inkubacji choroby zwykle wynosi od 2 do 5 dni, może trwać także dłużej. Rzeżączka charakteryzuje się objawami takimi jak: uczucie pieczenia w ujściu cewki moczowej - nasilające się podczas oddawania moczu, wydzielina z cewki moczowej - początkowo surowiczo- śluzowa wydzielina, a następnie ropna. Największe nasilenie dolegliwości obserwuje się zwykle w ciągu pierwszych dwóch tygodni od zakażenia.
W przypadku kobiet zakażenie rzeżączką dotyczy przede wszystkim szyjki macicy, a dokładniej kanału szyjki macicy. Ze względu na częsty bezobjawowy przebieg choroby kobiety nie zgłaszają się z tego powodu do lekarza. W wielu przypadkach o chorobie dowiadują się podczas kontrolnej wizyty u ginekologa lub zgłaszają się do lekarza dopiero gdy dowiedzą się o swojej chorobie od partnerów, których nieświadomie zaraziły. Okres inkubacji choroby w przypadku kobiet nie jest dokładnie zdefiniowany, jednakże przyjmuje się okres od 7 do 14 dni. Do objawów rzeżączki należy: pojawienie się upławów ropnych, bolesne oddawanie moczu, uczucie pieczenia i szczypania w tej okolicy, podrażnienie sromu. Zakażeniu szyjki macicy towarzyszy często zapalenie cewki moczowej. Rzadziej u kobiet dochodzi do rzeżączkowego zapalenia odbytu oraz gardła.
Według Światowej Organizacji Zdrowia na całym świecie na rzeżączkę cierpi blisko 78 milionów osób. Jeżeli tylko spostrzeżemy symptomy, warto od razu wybrać się do lekarza specjalisty w celu sprawdzenia zachorowania na rzeżączkę i podjęcia dalszych kroków. Po postawionej przez lekarza specjalistę diagnozie leczenie nie jest bardzo skomplikowane, ani kłopotliwe. Bardzo często polega na podaniu choremu antybiotyków. Pomimo tego nie należy lekceważyć tej choroby. Wśród powikłań, do jakich może dojść u mężczyzn jest zapalenie najądrzy, prostaty, stawów oraz opon mózgowych. Powikłaniem, jakie może wystąpić w wyniku rzeżączki u kobiet jest zapalenie przydatków, doprowadzenie do niepłodności oraz zapalenie stawów.
Napisany przez www.medimedic.pl: 2018-06-25
U każdej kobiety miesiączki przebiegają trochę inaczej. Czasami coś, co wydaje się niepokojące, jest zupełnie naturalne. Zdarza się też, że objawy, które lekceważymy lub uznajemy, że „tak ma być”, należy zgłosić lekarzowi.
