Zawał serca jest to stan, w którym z powodu niedostatecznego dopływu krwi do mięśnia sercowego dochodzi do nagłego upośledzenia funkcji serca, a następnie do martwicy i nieodwracalnego uszkodzenia mięśnia sercowego. Serce jest jednym z najważniejszych organów naszego organizmu. Nieustannie kurczy się około 70 razy na minutę, aby pompować do naczyń krwionośnych krew – nośnik niezbędnego do funkcjonowania każdej komórki tlenu i innych substancji odżywczych, jak glukoza, lipidy, białka. Serce do prawidłowej pracy również potrzebuje krwi, która jest do niego dostarczana za pomocą naczyń wieńcowych. Nieodpowiednia dieta (tłusta, wysokokaloryczna), siedzący tryb życia, palenie papierosów, spożywanie nadmiernej ilości alkoholu, nadciśnienie powodują stopniowe uszkadzanie naczyń w całym organizmie, dotyczy to również naczyń wieńcowych. Proces ten jest wieloletni i prowadzi ostatecznie do rozwoju stanu zapalnego w ścianach naczyń oraz tworzenia się blaszek miażdżycowych. Blaszki miażdżycowe są skupiskiem komórek i cholesterolu, które przyklejając się do ścian naczyń krwionośnych, zwężają ich światło. Jeśli do ich rozwoju dochodzi w obrębie naczyń wieńcowych, to taki stan nazywamy chorobą wieńcową. Zwężone naczynie wieńcowe nie jest w stanie dostarczyć odpowiedniej ilości krwi potrzebnej do prawidłowego kurczenia się mięśnia sercowego. Początkowo dzieje się tak np. podczas wysiłku fizycznego, który wymusza wzrost częstości i siły skurczu serca, a zatem i jego zapotrzebowania na krew. W takiej sytuacji mówimy o stabilnej chorobie niedokrwiennej serca. Podczas wysiłku fizycznego, przy obfitym posiłku, w stresie pojawiają się charakterystyczne dolegliwości bólowe związane z deficytem krwi docierającej do mięśnia sercowego, tzw. ból dławicowy. Jest to ból w klatce piersiowej, zwykle zamostkowy, promieniujący do lewego ramienia, szybko ustępujący po zaprzestaniu wysiłku, co odróżnia go od bólu zawałowego. W takim wypadku nie dochodzi do trwałego uszkodzenia mięśnia sercowego.
Najgroźniejszą konsekwencją choroby wieńcowej jest zawał serca. Zdarza się, że fragment blaszki miażdżycowej odrywa się od ściany naczynia i płynie z prądem krwi dalej, zatykając światło naczynia. W efekcie dochodzi do całkowitego zatrzymania transportu krwi do określonego fragmentu mięśnia sercowego. Pojawia się silny, nagły ból w klatce piersiowej, który powinien skłonić do natychmiastowego wezwania pomocy. Może on wystąpić w spoczynku, a jeśli pojawił się podczas wysiłku, to nie ustępuje po jego zaprzestaniu. Ważne jest szybkie rozpoznanie za pomocą EKG i badań laboratoryjnych oraz natychmiastowe wdrożenie leczenia. Optymalnym leczeniem najczęściej jest wszczepienie stentu, czyli specjalnego implantu umieszczanego w zablokowanym fragmencie tętnicy wieńcowej, powodującym odtworzenia jej drożności. Zabieg ten wykonywany jest w obecnych na terenie całej Polski pracowniach kardiologii inwazyjnej i powinien być przeprowadzony jak najszybciej od wystąpienia pierwszych objawów zawału. Im szybciej będzie podjęte leczenie, tym większa jest szansa na zachowanie funkcji mięśnia sercowego. Zawał serca może mieć bardzo poważne konsekwencje, różniące się w zależności od rozległości zawału i czasu do udzielenia pomocy. Do powikłań zawału należą: zaburzenia rytmu serca, trwałe upośledzenie kurczliwości, prowadzące do niewydolności serca, uszkodzenie zastawek, przegród i ścian serca, śmierć. W obecnych czasach w związku z nowoczesnymi metodami leczenie zawału serca oraz dobrze rozwiniętą na terenie naszego kraju siecią pracowni kardiologii inwazyjnej, zawał serca jest chorobą o znacznie lepszym rokowaniu niż kiedyś.
Należy pamiętać, że zawał serca bardzo często jest pierwszym objawem choroby wieńcowej, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka. Do najważniejszych zasad profilaktyki zaliczamy:
zmniejszenie masy ciała (jeśli BMI przekracza 25kg/m2), dietę śródziemnomorską, ograniczenie spożycia soli do 5g/dziennie (w praktyce oznacza to zrezygnowanie z solenia potraw), regularna aktywność fizyczna, najlepiej codziennie, niepalenie papierosów.
Do czynników ryzyka zawału serca oprócz wymienionych powyżej należą: płeć męska, wiek (ryzyko rośnie z wiekiem) i dodatni wywiad rodzinny dotyczący chorób sercowo-naczyniowych. Są to czynniki ryzyka, na które nie mamy wpływu, ale należy pamiętać, że cały czas większa ilość zawałów jest związana z niezdrowym i szkodliwym trybem życia niż z predyspozycją genetyczną. W związku z powyższym, najlepszym sposobem na uniknięcie zawału jak i również wielu innych poważnych chorób jest po prostu zdrowy styl życia, do czego gorąco zachęcamy.
Napisany przez www.medimedic.pl: 2018-11-23
U każdej kobiety miesiączki przebiegają trochę inaczej. Czasami coś, co wydaje się niepokojące, jest zupełnie naturalne. Zdarza się też, że objawy, które lekceważymy lub uznajemy, że „tak ma być”, należy zgłosić lekarzowi.
