Jednym ze sposobów leczenia szczeliny odbytu jest ostrzyknięcie mięśnia zwieracza wewnętrznego odbytu botoksem. Metoda polega na podaniu toksyny botulinowej w mięsień zwieracz wewnętrzny celem normalizacji jego napięcia. Prawidłowe napięcie zwieracza wewnętrznego odbytu utrzymuje się od 4 do 5 miesięcy, co umożliwia poprawę ukrwienia i wygojenie się rany w kanale odbytu.
Leczenie hemoroidów metodą gumowej podwiązki (Barron’a). Metoda może być wykonywana w leczeniu hemoroidów pierwszego, drugiego i częściowo trzeciego stopnia. Polega na założeniu gumowego pierścienia na guzek hemoroidalny, co prowadzi do zaniku powiększonej tkanki hemoroidalnej i powstania blizny w miejscu gdzie był guzek. Najczęstszą metodą jest założenie jednej (maksymalnie 2) gumki na jeden guzek w trakcie jednego zabiegu nie częściej niż jeden raz w miesiącu. Zabieg wykonywany jest w anoskopie zabiegowym i nie wymaga znieczulenia. Po zabiegu pacjent może udać się do domu. Dolegliwości bólowe i uczucie parcia po zabiegu jest akceptowalne – 4/5 pacjentów nie przyjmuje żadnych leków przeciwbólowych. Zabieg może być wykonany w gabinecie zabiegowym.
Leczenie hemoroidów techniką DGHAL (Dopller guided hemorrhoidal artery ligation) z hemoroidopeksją (druga część zabiegu – RAR (recto-anal repair)) polega na zamknięciu tętnic hemoroidalnych, doprowadzających krew do tkanki hemoroidalnej oraz zniszczeniu tkanki hemoroidalnej w szwie RAR. Lokalizacja naczynia tętniczego za pomocą sondy dopplerowskiej umieszczonej na specjalnym proktoskopie pozwala na precyzyjne dokonanie podkłucia. Metoda stosowana jest w II i III stopniu choroby hemoroidalnej. Zabieg wykonywany może być w znieczuleniu podpajęczynówkowym lub w bloku siodłowym – wtedy chory musi zostać w szpitalu do rana następnego dnia, lub w znieczuleniu krótkim dożylnym z miejscowym znieczuleniem odbytu – wówczas chory może opuścić zakład po kilku godzinach.
Metoda skleroterapii w leczeniu choroby hemoroidalnej polega na wstrzyknięciu środka obliterującego w warstwę podśluzówkową u podstawy guzka krwawniczego, co wywołuje miejscowy stan zapalny i wtórne zwłóknienie i przyrośnięcie błony śluzowej do położonej poniżej warstwy mięśniowej. Zabieg nie wymaga znieczulenia i wykonywany jest w anoskopie zabiegowym.
Wycięcie drobnych zmian skórnych w okolicy odbytu wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga pobytu w szpitalu. Zabieg może być wykonany w gabinecie zabiegowym.
Usunięcie zakrzepu zewnętrznego splotu przyodbytowego polega na przecięciu skóry i anodermy w znieczuleniu miejscowym i wyłuszczeniu skrzepów. Ran po nacięciu nie szyje się. Krwawienie ustaje pod wpływem opatrunku uciskowego.
